-
1 kawał mężczyzny
= kawał chłopa -
2 kawał chłopa
= kawał mężczyzny здорове́нный мужи́к (мужчи́на) -
3 kawał
сущ.• кусок• монета• острота• отрезок• пьеса• хохма• часть• штука• шутка* * *\kawału 1. кусок;\kawał chleba кусок (ломоть) хлеба; rozpaść się w \kawałу развалиться на куски;
2. Р. \kawału анекдот; шутка ž;dla \kawału в шутку, шутки ради; sypać \kawałami сыпать остротами;
zrobić (urządzić) komuś \kawał разыграть кого-л., сыграть шутку с кем-л.;● \kawał chłopa (mężczyzny) здоровенный мужик (мужчина); \kawał drania (łobuza) отъявленный негодяй; \kawał drogi порядочное расстояние; большой конец; \kawał grosza большие деньги, куча денег; objechać \kawał świata побывать в разных странах, много путешествовать; \kawał roboty куча работы (дел); \kawał czasu немало времени;
wziąć kogoś na \kawał одурачить, околпачить, оставить в дураках кого-л.+2. dowcip
* * *м1) кусо́кkawał chleba — кусо́к (ломо́ть) хле́ба
rozpaść się w kawały — развали́ться на куски́
2) Р kawału анекдо́т; шу́тка żdla kawału — в шу́тку, шу́тки ра́ди
sypać kawałami — сы́пать остро́тами
zrobić (urządzić) komuś kawał — разыгра́ть кого́-л., сыгра́ть шу́тку с ке́м-л.
•- kawał mężczyzny
- kawał drania
- kawał łobuza - objechać kawał świata
- kawał roboty
- kawał czasu
- wziąć kogoś na kawałSyn:dowcip 2)
См. также в других словарях:
kawał — 1. Brać, wziąć kogoś na kawał «oszukiwać, oszukać kogoś, czynić, uczynić kogoś przedmiotem kpin, żartów»: Wiersz (...) był haniebnym zdemaskowaniem cesarza Leopolda, którego Sobieski wziął na kawał z udanym ukłonem. K. Makuszyński, Lata. 2. pot.… … Słownik frazeologiczny
kawał — m IV, Ms. kawałale; lm M. y 1. D. a «znaczna część jakiejś masy, całości; duży wycinek, urywek, fragment czegoś» Kawał chleba, mięsa. Uciąć, ukroić duży, spory kawał czegoś. Drzeć, dzielić, krajać coś na kawały. Rozszarpać, roztrzaskać, roznieść … Słownik języka polskiego
chłop — m IV, DB. a, C. u, Ms. chłoppie; lm DB. ów 1. lm M. ci i «drobny rolnik, najczęściej prowadzący samodzielną gospodarkę» Chłop małorolny. Chłopi pańszczyźniani. Chłop spółdzielca. Uwłaszczenie chłopów. Rządy robotników i chłopów. Ch … Słownik języka polskiego
stary — starzy, staryrszy 1. «mający wiele lat, liczący wiele lat; niemłody» Stary ojciec, dziadek. Stare drzewa, domy. Stary las. Stary pies, koń. Najstarsi ludzie już tego nie pamiętają. ∆ Starszy syn, brat, starsza córka, siostra «o synu, bracie,… … Słownik języka polskiego
